Czy klasyfikacja „reakcja na ogień” znaczy to samo, co „odporność ogniowa” (albo „odporność na ogień”)?

Nie. Chociaz obie, czyli zarówno „reakcja na ogień” jak i „odporność ogniowa” są klasyfikacjami ogniowymi, to jednak są to dwie różne klasyfikacje. Każda z nich niesie za sobą inne informacje, które się nie zastępują , a jedynie uzupełniają.

„Reakcja na ogień” dotyczy wyrobów budowlanych i ich zachowania się pod wpływem ognia. Wskazuje czy / i w kontakcie z jak dużym ogniem, wyroby zapalają się, palą, jak szybko to następuje, ile wydzielają przy tym ciepła, czy wytwarzają płonące krople i jak dużo dymu towarzyszy ich spalaniu. Wszystkie te zjawiska mogą mieć wpływ na możliwość wystąpienia i późniejszy przebieg pożaru.

„Odporność ogniowa” pokazuje, przez ile minut podczas pożaru rozwiniętego elementy budowlane zachowują swoje właściwości użytkowe, w tym – nośność („R”) oraz zdolność do ograniczania rozprzestrzeniania się pożaru rozwiniętego poza obszar wydzielony przegrodami budowlanymi (szczelność ogniową „E” i izolacyjność ogniową „I”).

Jakie są podstawowe klasy „reakcji na ogień” wyrobów budowlanych?

Każdy wyrób budowlany, z wyjątkiem posadzek* i wyrobów liniowych **, może uzyskać jedną z klas A1, A2, B, C, D, E lub F, przy czym A1 oznacza najlepszą / najwyższą.

• Klasa A1 –oznacza, że materiał lub wyrób nie przyczynia się do rozwoju pożaru tzn. nie reaguje na oddziaływania termiczne rozwiniętego pożaru (temperatura 800 0C). Nawet w takich warunkach nie zapala się, wydzielając ciepło czy dym.
• Klasa A2 – oznacza, ze wyrób może w warunkach pożaru rozwiniętego wydzialać tylko nieznaczne ilości ciepła.
• Klasa B – oznacza, że wyrób może się przyczyniać do rozwoju pożaru, ale w sposób ograniczony. Podczas badania w skali naturalnej, nawet przy żródle ognia o mocy cieplnej 300 kW (odpowiada płonącemu fotelowi), wyrób tej klasy nie wydziela aż tyle energii, by nastąpiło rozgorzenie***.
• Klasa C – oznacza, że podczas badania wyrobu w skali naturalnej, przy żródle ognia o mocy 100 kW (odpowiadającym płonącemu koszowi na śmieci wypełnionemu papierami) nie nastąpi rozgorzenie, ale gdy moc cieplna źródła ognia zwiększy się do 300kW, to rozgorzenie*** nastąpi.
• Klasa D – oznacza, że podczas badania wyrobu w skali naturalnej rozgorzenie*** nastąpi nie wcześniej niż po dwóch, ale przed 10 minutą działania źródła ognia o mocy cieplnej 100kW.
• Klasa E – ta klasa oznacza, że podczas badania w skali naturalnej, rozgorzenie*** nastąpiłoby przy źródle ognia o mocy cieplnej 100kW bardzo szybko, jeszcze przed upływem 2 minut.Dlatego jedynym wymaganiem wobec wyrobów tej klasy jest, by próbka wyrobu poddana oddziaływaniu płomienia o intensywności mniej więcej palącej się zapałki nie spaliła się na długości większej niż 150 mm. Przy większym płomieniu lub temperaturze, ogień może objąć większą część lub cały wyrób. Wyroby tej klasy mogą wydzielać duże ilości dymu i ciepła. Nie sprawdza się ich z uwagi na dymotwórczość, mogą więc wydzielać bardzo duże ilości toksycznego dymu
• Klasa F oznacza, że wyrobu nie można zaliczyć nawet do klasy E, czyli może się bardzo łatwo zapalać oraz rozprzestrzeniać ogień na duże odległości i powierzchnie nawet poddany oddziaływaniom mniejszym niż płomień zapałki. Klasą F oznacza się też wyroby , których nie poddano badaniom reakcji na ogień.

Co oznaczają symbole s1, s2 i s3, towarzyszące euroklasom od A2 do D?

To dodatkowa klasyfikacja ze względu na wytwarzanie dymu (dymotwórczość), która wskazuje jak dużo i jak szybko dymu wydziela spalający się wyrób: s1 – mało, s2 – średnio, s3 – dużo.

Co oznaczają symbole d0, d1 lub d2 towarzyszące euroklasom od A2 do E?

To dodatkowa klasyfikacja ze względu na wytwarzanie płonących kropli i cząstek, która wskazuje, czy i ile płonących kropli i cząstek wydziela spalający się wyrób: d0 – wcale, d1 – średnio, d2 – dużo.

Czy wszystkie wyroby budowlane poddaje się identycznym badaniom, dla określenia ich reakcji na ogień?

Wyroby o tej samej klasie reakcji na ogień są badane tak samo. Ale z różnymi klasami związane są różne badania, odpowiadające różnym poziomom ekspozycji. Im wyższa klasa reakcji na ogień, tym warunki badania surowsze, tzn. oddziaływanie ognia większe, a kryteria trudniejsze do spełnienia.
W praktyce – wyroby klas najniższych bada się płomieniem jak zapalniczki, a najwyższych – w warunkach pożarowych.

Jak porównać klasy reakcji na ogień, popularnie – euroklasy, z wymaganiami wynikającymi z przepisów techniczno-budowlanych?

Należy posłużyć się załącznikiem nr 3 Warunków Technicznych (WT 2009)****. To w nim znajdują się zasady przyporządkowania klas reakcji na ogień określeniom występującym w przepisach: palny, niepalny, niezapalny, trudnozapalny, łatwozapalny, niekapiący, samogasnący, intensywnie dymiący.

* Euroklasy posadzek – A1fl , A2 fl, B fl, C fl, D fl, E fl F fl, z dodatkowymi klasami s1, s2
** Euroklasy wyrobów liniowych, czyli przewodów i izolacji cieplnych przewodów instalacyjnych
– A1L, A2 L, B L, C L, D L, E L F L, z dodatkowymi klasami s1,s2 s3 i d0, d1, d2
*** Rozgorzenie– nagłe ogarnięcie spalaniem całej powierzchni palnych materiałów wewnątrz wydzielonej przestrzeni, któremu towarzyszy gwałtowny wzrost temperatury i błyskawiczne rozprzestrzenianie ognia
**** Warunki Techniczne (WT 2009) – Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie znowelizowane 12 marca 2009 (dz.u. nr 56 z 2009 poz. 461)